Fátækur malari ákveður að gefa einum af sveinum sínum mylluna sína, enda orðinn gamall og þreyttur. Sá skyldi hreppa hnossið sem færði honum besta reiðskjótann. Eldri sveinarnir tveir stinga þann yngsta af, enda töldu þeir hann óttalegan bjálfa og ekki verðugan þess að eiga mylluna. Aleinn og ráfandi um skóginn hittir sá yngsti, sem nefndur var Bjálfa-Björn, bröndóttan kött sem lofar að gefa honum...