Dnevnik foksa Mikki

Menya zovut foks Mikki, ya pervaya sobaka v mire, umeyushchaya pisat'. Pravda pal'cy na lapah u menya ne zagibayutsya, no ya beru karandash v rot – i pishu. Snachala bukvy byli pohozhi na razdavlennyh dozhdevyh chervyakov. No foksy gorazdo prilezhnee devochek. Teper' ya pishu ne huzhe Ziny. Zina – eto moya hozyajka. Ochen' ya ee lyublyu. CHudesnaya devochka! Ah, chto ya videl vo sne! Budto ya dire...