Die E-Books des Reclam Verlags verwenden entsprechend der jeweiligen Buchausgabe Sperrungen zur Hervorhebung von Textpassagen. Diese Textauszeichnung wird nicht von allen Readern unterstützt.
Enthält das E-Book in eckigen Klammern beigefügte Seitenzählungen, so verweisen diese auf die Printausgabe des Werkes.
İki Afacanın
Yedi Yaramazlık Hikayesi
Ah insan yaramaz çocuklar hakkında
Neler okumakta, neler duymakta.
Mesela şu afacanların hikayesi
Max ve Moritz adında bu ikisi.
Söz dinleyip de birlikte
Uslu davranmak yerine,
Başlıyorlar hep gülmeye
Sinsice dalga geçmeye.
İş yaramazlığa gelince
Hazırlar hep bencilce
Canlılara kötülük etmeye,
Elma, armut, erik yürütmeye.
Tabii okula gitmektense,
Ya da vaaz dinlemektense,
Usluca oturmak yerine
Hoş gelir haylazlık bu ikisine.
Ama siz yapmayın, sakın ha!
Çünkü bu hikayenin sonunda
Çok hazin bir durumda
Max ve Moritz karşımızda.
İşte bu nedenle bütün yaptıkları
Burada resmedildi ve yazıldı.
Bazıları kümes hayvanı yetiştirir
Ve bunun için çok emek verir.
Birincisi bu kuşlar
Her gün yumurta yapar.
İkincisi kızartılıp günün birinde
Afiyetle yenirler büyüdüklerinde.
Üçüncüsü de yumuşak tüyleri
Kullanmaya çok elverişli.
Doldururlar yorganları yastıkları
Kimse sevmez çünkü soğukta yatmayı.
Soğuğu sevmeyenlerden biri de
Bakın burada işte: Dul Bayan Bolte.
Vardı üç tane tavuğu
Yanlarında bir de heybetli horozu.
Max ve Moritz başladılar düşünmeye
Ne yaramazlık yapabiliriz diye.
«Bir, iki, üç» diyesiye
Böldüler ekmeği ikiye.
Sonunda ellerinde dört parça,
Her biri parmak kalınlığında.
Bağladılar lokmaları usulca
Çarpı şeklinde bir ipin uçlarına.
Ve yerleştirdiler bunları doğruca
Zavallı kadıncağızın avlusuna.
Horoz görür görmez lokmaları
Öterek çağırmaya başladı tavukları.
Ü-ürü-üüü! Ü-ürü-üüü!
Gıt gıt gıt! Tavuklar göründü.
Horoz ve tavuklar her biri neşeli
Yutuverdiler hemencecik ekmekleri.
Ama farkettiklerinde yapılan hinliği,
İş işten çoktan geçmişti.
Bir oraya bir buraya
Başladılar koşuşturmaya.
Yukarı aşağı çırpındı hepsi
Kurtulamıyorlar, aman Ya Rabbi!
Kuru bir ağacın dalı
Üstünde kaldılar asılı.
Boyunları uzadıkça uzadı
Sesleri kısıldıkça kısıldı.
Hızla yumurtladılar bir kez daha,
Sonra ölüverdiler oracıkta.
Dul Bayan Bolte odasında,
Duydu o feryatları yatağında.
Hissetti kötü bir şeyler olduğunu
Fırladı dışarıya korku dolu.
«Yaşlar sel oldu aktı gözlerimden!
Umutlarım, emeklerim gitti ellerimden,
Ömrümün en güzel hayali
Bu elma ağacında asılı şimdi!»
Pek üzgün, pek perişan
Getirdi bir bıçak mutfağından.
İndirdi zavallıları ağaçtan,
Aldı cansız bedenlerini oradan.
Ve yas tutarak sessizce
Giriverdi tekrar evine.
Birinci yaramazlık erdi sona,
İkincisi çıktı hemen yola …
İyi yürekli dul Bayan Bolte