För Laura un Paul
Für Laura und Paul
Sien Vörhuut weer to eng, man he wull ni ünner't Mess. Bi't Ficheln reet se mennigmal in un denn blödte he as 'n afstooken Swien.
Siri gruuste allemal dorför, man nu wör dat opletzt een Enn hebben.
„Bet dat de Dod uns schedet“, harrn se bi de Hochteid swört.
***
He weer trüffelig un ruuch bi't Ficheln. Man he seech goot ut un he harr Klei anne Hack.
Wenn se sik dreepen, söchte he gode Hotels an schööne Steden ut.
Eelke Avend föhrte he ehr to Eten ut, verwöhnte ehr un schenkte ehr af un an Smuck. Wieldat se sik nich sünnerlich wat ut't Ficheln makte, weer dat för ehr all op Steed. Mit em gung ehr dat düütlich beter as mit ehrn vorherigen Kirl, de ehr vermöbelte un ehr knapp heel.
He weer de Heven op de Eer för ehr, alke twee Weeken weer se för em dor. Dummerwies kunn he ni vun ehr scheden. Een Schedung würr em ruineern. Sien Wief achter dat Geld ran as de Düwel achter'n Seel. Se würr för Leevtieden een unverschaamt hooche Ünnerholt von em verlagen. Denn kunnen se an se's Weekenennen ni mehr verreisen.
Eva weer tofreeden in ehr Rull als sien Leefste: Sien Wief föhrte em de Huusholt, man se weer sien Sellschaf bi de grandessige Termine in sien Leeven. Se makte em Vergnögen, bi ehr föhlte he sik goot.
Se sä sik: „Lever eelke twee Weeken dree Dage lang verwöhnt warrn, as eelke Dag een Suupbüdel to verdregen.“
***
He weer tofreeden mit sik un sien beiden Fruunslüüd: Siet he an anner Steed fichelte, weer sien Wief beter to verknusen. Scheden wull he nich, man denn müss he um de heele Moneten torüchstahn, de se mit inne Eh bröcht harr.
Ok nu verdeente se goot un dorvon profiteerte he. Ahn ehr Geld kunn he sien Leefste ni verwöhnen.
To'n Glück müss se an elke tweete Weekenenn arbeiden. Siet he ehr nachts in Ruh leet un niegerdings ok noch Huusarbeid övernehm, fraagte se nich wieder na, wohenn he an düsse Weekenenen mit sien Mackers to fohrte. Sien Fang kunn sik seh'n laaten. He keek dorop, dat he an't Enn vun eelke Weekenenn mindst een goote Fisch mit na Huus bröchte, de he as sülmstfungen utgeev. Nie nich würr se op de Idee kamen, dat he een Leefsten harr, dorför weer se veel to tutig. Sien Angelutrüstung würr se ok nümmers kontrolleern. He wahrte de inne Garoosch op. Wiedat se in een teemlich fuchtige Gegend weern, kreepen dor veele Poggen rum, vör de se böös bang weer. He passte op, dat de Dierten de för se beste Wahnruum funnen.
***
Endlich weer wedder Weekenenn. He weer bitieden na Tönn fohrt, weer al in't Hotel ankamen un weer 'n poor Runnen in't Swimmbad vun't Hotel swummen. Nu tööwte he dorop, dat Eva sik meellte, dormit he ehr vunne Bahnhoff afholen kunn. Vun't Hotel anne Haven weern dat höchstens tein Minuten to Foot. Man se harr jümmers to veel Bagaasch dorbi, üm dat hoolte he ehr jümmers mit dat Auto af.
Dorna drunken se een Buddel Knallköm, dat hörte to dat Ritual. Eva weer een anstellsch Leefste mit veel Fantasie. Meist verwöhnte se em al wieldeß se de Knallköm drunken. Se weer heel anners als sien Wief, de em blots noch farken un steersch in't Bett bedeente. Middewiel weer em dat einerlei, denn nu harr he alns, wat he bruukte.
De Rest von dat Weekenenn verlustiferten se sik mit inkoopen, Besök inne Sauna godet Eten un veel Ficheln..
***
An disse Weekenenn harr Siri utnahmwies mal frie. Se harr 'n Fohrradtour mit ehr Fründin plaant, müss vörher man noch gau ehr Fohrrad heelmaken. Dorto müss Siti mank al de gräsigen Poggen dör in de Garaasch lopen. Suutje sette se een Foot für de anner, dat se nich ut Versehen een vun disse scheußlichen Dierten beröhrte oder sogor dorop perrte.
Eerst harr se överleggt, ehr Fründin to fraagen, dat Warktüch ut de Garaasch to holen. Man denn wurr de sachs marken, dat dat Angeltüüch ni nich anfaatet inne Garaasch leeg, vull Stoff. Se wurr Siri inne Garaasch schleppen, ofschonst de bang för Poggen werr, to ehr zu wiesen, wat se wies wurrn weer. Siri wull ni, dat jichtenseen dat Duppelleeven vun ehrn Kirl wies wurr – tominst noch ni. Un vör allm wull se ni, dat rutkeem, dat se dat all lang wuss.
De Poggen, de he as Tarnung nehm würrn em noch to ‘n Verdarben warrn, se hoppte, veel gauer as he dach. Siri fung an, disse kohlen, glitschigen Dinger aftokönen. Besunners leev harr se de lütjen Sprackelbunten ut de Tropen, de hier man blots in’t Terrarium överleeven kunnen.
***
Eva harr middewiel anropen. He harr Knallköm op de Stuuv bestellt un weer nu in’t Auto op de Weg na de Bahnhoff. Tietglieks mit de Tog keem he anne Bahnstieg an. As se ut de Tog steeg, seech he ehr an, dat se ‘n Överraschung för em kloormakt harr.
Se luuerte na em. He weer al nu spitz as Navers Lumpi. Se hapte, dat dat innen Neegde een Smuckhöker mit goote Utwahl geev. Dit Weekenenn würr se sik vergollen laaten. Propper wackelte se mit ehrn Achtersen, as he ehr mit de Bagasch na’t Auto achterran leep.
De Bedeenung in’t Hotel weer bannig goot. Inne Stuuv ankamen, schenkte he ehr forts ‘n Glas Knallköm in. De Blick, de se em tosmeet, as se mitnanner anstöteten, weer veelverspreckend. He wuss, se wurr an disse Weekenenn sien Drööme wahr maken. Al bevör se dat eerste Glas Knallköm leddig harrn, kneete se vör em un verwöhnte em mit de Snut.
As de Buddel leddig weer un se wedder Luft kreegen, gungen se eeten. He gratuleerte sik to sien Utsöken: Endlich wurr he bi’t Fisch eeten mal satt warrn. „Butt satt” stunn innen Spieskort. Disse Hotel würr he sik marken. Eva schiente dat ok to behagen.
***